کوچینگ یا روانشناسی؟

کوچینگ یا روانشناسی؟کدام برای ما کاربردی تر است؟

امروزه ممکن است افراد زیادی بر سر این دوراهی قرار بگیرند که در مورد مساله ی خود باید به روانشناس مراجعه کنند یا کوچ (COACH). جواب این سوال به این راحتی ها نیست؛ یعنی دست کم گاهی تشخیص این موضوع به چالشی برای مراجع تبدیل می شود اگر به درستی تفاوت فرایند کوچینگ و روانشناسی را نداند و مهم تر از آن به درستی از موضوع خود آگاهی نداشته باشد.

پیشنهاد ما این است که اگر تفاوت این دو مقوله را می داند ولی نمی داند باید به کدام یک مراجعه کند در گام نخست بهتر است به یک کوچ مراجعه کند.

اگر در ذهنتان این سوال ایجاد شده که چرا ما در گام اول کوچینگ را توصیه می کنیم با فهمیدن تفاوت کوچینگ و روانشناسی به پاسخ آن می رسید.

تفاوت کوچینگ و روانشناسی

یکی از اساسی ترین تفاوت های روانشناسی و کوچینگ در این است که روانشناسی علاوه بر زمان حال، گذشته ی فرد و آنچه برای او اتفاق افتاده را نیز رصد می کند؛ ولی کوچینگ فرایندی در زمان حال است و کاری به گذشته ی فرد و حتی آینده ی او ندارد. روانشناس می تواند و در برخی موارد باید برای برطرف شدن مساله که گاهی ممکن است یک اختلال باشد؛ راه حل ارائه دهد ولی کوچ نه تنها راه حلی ارائه نمی دهد بلکه حتی نباید با سوالات خود به ذهن مراجع جهت بدهد.

شاید درک آن کمی پیچیده باشد ولی کوچ تنها می تواند با ابزارهایی که در اختیار دارد مثل پرسیدن سوال های قدرتمند، گوش شنوا و بازخوردهای به موقع با یک نگرش عاری از قضاوت به مراجع کمک کند که خود به آگاهی برسد. از دیدگاه کوچینگ مراجع فردی توانمند است که خود کلید حل مساله را دارد فقط کافی است تا برای او چراغی روشن شود که بتواند این کلید را پیدا کند.

یک تفاوت کلیدی دیگر این است که کوچ نمی تواند و اجازه ندارد که اختلالات فرد را برطرف کند و این کار باید در فرایند درمانی صورت پذیرد. با بیان این تفاوت به سوالی که در ذهنتان پدید آمده بود که چرا به فردی که نمی داند از کدام یک بهره ببرد کوچینگ را توصیه می کنیم؛ پاسخ خواهیم داد.

زمانی که فرد در انتخاب خود شک دارد باید و دلایل کافی و منطقی برای انتخاب مراجعه به کوچ یا روانشناس را ندارد بهتر است به کوچ مراجعه کند زیرا کوچ با ابزارهایی که در اختیار دارد ذهن فرد را روشن می کند و به تصمیم گیری او کمک می کند؛ همچنین در هر مرحله ای که خودش تشخیص دهد موضوع مراجع اختلال است طبق اصول اخلاقی که به آن پایبند است فرایند کوچینگ را قطع می کند و فرد را به مراجعه به روانشناس دعوت می کند. پس فرد مطمئن است در نهایت مسیر درستی را پیش خواهد گرفت.

جمع بندی

با بیان این تفاوت ها متوجه می شویم که کوچینگ و روانشناسی با هم در تعارض نیستند و هر کدام وظیفه ی خود را در کنار دیگری انجام می دهند. فرد به تناسب نیاز خود و نوع موضوعی که که با آن مواجه است به آنها مراجعه می کند.

در مقالات بعدی در مورد ابزارهای کوچینگ بیشتر صحبت خواهیم کرد.

بیشتر در زمینه کوچینگ بخوانید:
کوچینگ نگرشی جدید به زندگی