کوچینگ چند صباحیست که به واژه ای آشنا در حوزه ی موفقیت و توسعه ی فردی تبدیل شده است. حتی اگر به طور دقیق با معنای آن آشنا نباشید دست کم نام آن به گوشتان آشناست.
کوچینگ از نظر سیستماتیک فرایندی است که میان کوچ و مراجع اتفاق می افتد؛ ولی فراتر از آن یک دیدگاه نوین به زندگی است که برای فردی با این نگرش به زندگی و مسائل آن، صلح درونی و بیرونی را به ارمغان می آورد.
کوچ چگونه به مراجع خود کمک می کند؟ یا به عبارت ساده تر ما در چه مواردی به کوچ احتیاج داریم؟
در دیدگاه کوچینگ مراجع فردی توانمند است که کلید حل مشکل را درونش دارد. تنها مساله این است که نمی داند چگونه می تواند به این کلید دست پیدا کند. اگر افکار مراجع را همانند کلاف سردرگمی در نظر بگیرید کوچ با فرایند کوچینگ به او کمک می کند که این گره ها را باز کند و به آگاهی و شفافیت برسد و با دیدگاهی تازه به مسائل نگاه کند. نتیجه اینکه مراجع کلیدی را که گم کرده بود پیدا می کند و با دست های خود درهای آگاهی را به روی خود می گشاید.
کوچینگ ارزش زیادی برای استقلال انسان قائل است و مراجع با حفظ کامل استقلال فرد، او را در این مسیر همراهی می کند و با سوال هایش به او تلنگر می زند که در مسیر درستی که خودش انتخاب کرده با اعتماد و اتکا بر توانمندی هایش حرکت کند.
این فرایند را هم می توان آغازگر تغییر و هم دنبال کننده ی آن نامید. تغییری که از ذهن آغاز می شود و به عمل می انجامد. کلید موفقیت کوچینگ، بودن در زمان حال بدون قضاوت است. به واقع ریشه ی قضاوت و پیش داوری نگاه به گذشته و یا داشتن دورنمای آینده است. در حالی که کوچینگ تنها در زمان حال اتفاق می افتد و به همین دلیل تا این حد واقعی است و می توان به کمک آن تغییرات را لمس کرد. وقتی هر رویدادی را بدون قضاوت ببینیم مغز ما بهتر می تواند واقعیت آن را درک کند و با دیدگاهی درست رویکردی را در برابر آن در پیش می گیرد. در واقع ذهن قضاوت گر ما عادت دارد که از واقعیت پیشی بگیرد و تصاویری را به عنوان داده های بیرونی بپذیرد که از واقعیت دور است و توهم ما از آن رویداد است. با نگرش عاری از قضاوت می توانیم بدون فیلتر با واقعیت ها مواجه شویم که قطعا ما را به درک درست تری از شرایط می رساند و می توانیم رویکردی قابل اجرا داشته باشیم.
در این مسیر کوچ با مهارت بالای خود ما را همراهی می کند و به هیچ عنوان به ما جهت نمی دهد. به نوعی کوچ را می توان تسهیلگر نامید که با گوش شنوا، نگاه عاری از قضاوت، سوالات و بازخوردهای به موقع خود به ما کمک می کند به آگاهی برسیم و در ادامه، در کنار ماست تا این آگاهی را به مرحله ی اجرا برسانیم.
هر انسانی در هر شرایطی می تواند برای ایجاد تغییر، ارتقای سطح زندگی و رسیدن به اهدافش از کوچ و فرایند کوچینگ استفاده کند. فقط باید به این نکته توجه داشت که کوچینگ یک فرایند درمانی نیست و از این نظر تفاوت گسترده ای با کار روانشناسی دارد که در مقاله های بعدی به تفاوت های آن خواهیم پرداخت.