توانایی منفی مغز در مسیر توسعه فردی
جالبه! مگه نه؟ اینکه با توانایی منفی درونت باعث رشد خودت بشی!
3 دقیقه بعد از مطالعه این مقاله کوتاه، ممکنه درباره این سوالا به فکر بری:
- تا حالا پیش اومده بخوای کاری رو شروع کنی اما به مسیرت مطمئن نبودی؟
- آیا ترس و شک در مقابله با مسیر موفقیته؟
- برای رسیدن به هدف باید از قبل نسبت به همه جزئیات آگاه باشی؟
راستی می تونی اینجا پادکست مقاله رو هم گوش بدی!
پدیده «توانایی منفی» Negative Capability
این اصطلاح اولین بار توسط “جان کیتس” شاعر بریتانیایی قرن 19 استفاده شد. او این اصطلاح رو در مورد نویسنده های بزرگی به کار می برد که بینشی خاص از زیبایی داشتند. او این بینش رو نقطه مقابل اطمینان می دونست. حالا در دنیای جدید مباحث توسعه فردی این پدیده در مقاله های بسیاری نوشته شده و به کار برده میشه!
اطمینان فکری می تونه خلاقیت مارو محدود کنه! وقتی مسیر مطمئنی جلوی راهته، مسیرها، گزینه ها یا درهایی که در واقع همون ایده های ناب هستن ظاهر نمیشن! نادیده گرفته میشن چون خارج از چهارچوب فکر نمی کنی و به مسیرت مطمئنی؛ گاهی لازمه شک کنی!
اما برعکس اطمینان فکری، تفکر قابلیت منفیه که در واقع هنربغل کردن اطمینان نداشتن فکریه! قابلیت منفی یعنی شک کردن، مطمئن نبودن، رمزآلود بودن، نقطه مخالف هرچی که ثبات داشته باشه و مفاهیم تغییرناپذیر جهان باشه!
قابلیت منفی به چه درد می خوره؟ چرا کمک می کنه؟
مارو تشویق می کنه به ذهن روشن و شفاف داشتن؛ به اینکه ممکنه گزینه های احتمالیمون غلط باشن! این تفکر باعث میشه خودسر و متکبر نباشی فکر نکنی هرچی خودت میگی درسته! مارو به یادگیری بیشتر می کشونه! بهت ثابت میشه که چیزهایی هست که نمی دونی! و در نهایت باعث روند رو به رشدِ توسعه فردی ما آدما میشه!
سه تا فایده اصلیش اینه:
یک : بیشتر شدن توانایی کنجکاوی تو
وقتی ذهنت رو به سمت سوال هایی که پاسخشون واضح نیست باز می کنی و با رمز و رازهای جهان روبرو میشی در واقع یه احساس قوی تری از کنجکاوی واقعی و اصیل رو تجربه می کنی. قابلیت منفی به ما کمک می کنه از سفر کاشفانه و هیجانی لذت ببریم نه اینکه به چند تا راه حل معمولی یا حتی بهترین و ایده آل ترین راه حل قانع بشیم.
دو : خلاقیت بیشتر
وقتی قفل احساسات و عواطف پیچیده ات باز میشه، در واقع درِ مطمئن نبودن و شک باز میشه و اون وصلت می کنه به خلاقیت بیشتر
سه : تواضع و فروتنی بیشتر
وقتی بپذیری که نمیدونی که درباره خیلی چیزا نمیدونی ، حالا دوست داری دانشت رو در معرض تغییر و تحول ببینی و خودتُ در حال پیشرفت می بینی.
حالا چطوری این قابلیت منفی رو به کار بگیری؟
- نادانیتُ در آغوش بگیر! راحت بگو نمی دونم! این یه شکلی از شجاعت و تواضع با همه!
- وقتی داری قضاوت می کنی، تامل کن صبر کن شک کن. فقط مشاهده کن یه مشاهده گر واقعی باش اطلاعات بیشتری به دست بیار و از زاویه های مختلف به مسئله نگاه کن.
- حتی اگه احساس راحتی نداری با شک هات رفت و آمد کن!
- از فرضیاتت سوال بپرس. همه نظرات و دیدگاه های ما براساس فرضیاتمونه این فرضیات خوبن تا زمانی که بهشون آگاه باشیم!
- ایده هاتو دوباره نگاه کن، یه سری بهشون بزن! عیب نداره یه وقتایی هم نظرت عوض شه! نذار بشه جزء جدایی ناپذیر ذهنیتت که اجازه هیچ تغییری نداشته باشه.
پس، هم از قابلیت مثبت و هم از قابلیت منفی ات، استفاده کن.
